Kościół święty kilka razy w roku zaprasza nas do myślenia o niebie. Dziś jest właśnie taki dzień, kiedy chcemy popatrzeć w niebo i pomyśleć o niebie. Dzisiaj coraz rzadziej myślimy o niebie. Jest nam coraz lepiej na ziemi, coraz lepiej się czujemy, w zasadzie niczego nam nie brakuje poza pewnymi drobiazgami. Przynajmniej u nas, w Polsce. Gdzieś indziej pewnie jest trochę inaczej, bo ludzie cierpią głód, bo toczą się konflikty zbrojne itd. Ale u nas? Dlatego dobrze, że dziś w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jesteśmy zaproszeni, aby pomyśleć choć przez chwilę o niebie.Dobrze jest znać cel naszej ziemskiej wędrówki, dobrze jest nie zgubić tego, co zasadnicze w naszym życiu. My żyjemy na tej ziemi, walczymy o wiele rzeczy, ale przecież wiemy, że życie każdego z nas ma swój kres, że każdy z nas umrze. I stąd pytanie, o to co dalej? Żyjemy na ziemi, ale tu na ziemi nie ma naszej ojczyzny. Idąc za intuicją św. Pawła, powiemy, że tu na ziemi żyjemy na wygnaniu, bo nasza ojczyzna jest w niebie. Chrystus wstępuje w niebo, idzie do domu Ojca, wraca do początku i bardzo pragnie, abyśmy i my byli tam, gdzie On jest. Pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich opisuje moment wniebowstąpienia Jezusa w obecności uczniów. Bardzo ciekawy jest ten opis wstępowania Chrystusa do nieba.

Jezus, widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował... wiedząc, że... od Boga wyszedł i do Boga idzie (J 13, 1. 3)

W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (J 14, 2-3)

Znacie drogę dokąd Ja idę... Jeszcze chwila, a świat nie będzie Mnie oglądał... Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przychodzę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca (J 14, 19. 28)

Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: "Dokąd idziesz?". Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście, bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was... A jeżeli odejdę, poślę Go do was... Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca (J 16, 5-7. 28)