Wiadomości o św. Walentym, przekazane nam przez tradycję chrześcijańską, są skąpe i niedokładne. Złożyły się na to przyczyny religijne i polityczne. Chrześcijan aresztowanych, najczęściej na podstawie donosów, prowadzono przed namiestnika jako sędziego. Proces odbywał się publicznie na forum (rynku). Na takim procesie każdy mógł być obecny. Korzystali z tego chrześcijanie. W Rzymie na procesach prowadzonych przeciw chrześcijanom bywał także św. Walenty. Przebieg procesu był stenografowany. Swoje zapiski robili również chrześcijanie dla swoich celów. Brakujące protokoły chrześcijanie uzupełniali przez odpisywanie archiwalnych protokołów państwowych. Tak sporządzali sobie Akta Męczenników. Akta te odczytywali na nabożeństwach, co ich budowało i umacniało do męczeńskiej śmierci dla Chrystusa. Władze szybko zdały sobie z tego sprawę i zaczęły chrześcijanom utrudniać dostęp do swoich archiwów, a wykrywane podczas rewizji Akta Męczenników były niszczone. Gdy skończyły się czasy prześladowań, chrześcijanie byli zmuszeni do odtwarzania tych Akt z pamięci. Ponieważ pamięć jest zawodna, dostały się do nich zmiany i dodatki. Resztę dopełniła późniejsza literatura hagiograficzna o charakterze budującym, nie licząca się z faktami historycznymi. Stąd dzisiaj nie możemy być pewni nawet tych szczupłych wiadomości o świętych męczennikach pierwszych wieków chrześcijaństwa, między innymi o św. Walentym. Najstarsza wzmianka kalendarzowa o nim, jaką dziś dysponujemy, pochodzi z VII w.

     Mówi ona o tym, że dnia 14 lutego, każdego roku, obchodzono jego wspomnienie. Nieco obszerniejszą informację podają późniejsze Martyrologia Rzymskie, czyli księgi zawierające logia o męczennikach. Logium takie podawało imię męczennika, datę jego śmierci i miejsce pochowania ciała. Logium o św. Walentym umieszczone pod datą 14 lutego brzmi następująco: "W Rzymie na via Flaminia narodziny św. Walentego, kapłana i męczennika, który po wielu cudownych uzdrowieniach i dowodach mądrości, kijami był bity i za cesarza Klaudiusza został ścięty".

     Biogram

     O św. Walentym wiemy jedynie tyle, że żył w III w. i był kapłanem rzymskim. Tam w czasie prześladowań, wraz ze św. Mariuszem i krewnymi, asystował męczennikom w czasie ich procesów i egzekucji za czasów cesarza Klaudiusza. Wkrótce sam został pojmany i doprowadzony do prefekta Rzymu, który przeprowadził rutynowy proces polegający na wymuszaniu odstępstwa od Chrystusa. W tym celu kazał użyć kijów. Ponieważ nie przyniosło to oczekiwanego rezultatu kazał go ściąć. I tak Święty kapłan poniósł śmierć męczeńską 14 lutego 269 roku. Pochowano go w Rzymie przy via Flaminia. Brak bliższych wiadomości o nim nie przeszkodził w szybkim rozwoju jego kultu.