Obchody XIX Dnia Papieskiego pod hasłem „Wstańcie, chodźmy!”

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

Razem z apostołami wołamy dzisiaj do Chrystusa: „Panie, przymnóż nam wiary” (Łk, 17, 5). Żyjemy bowiem w czasach dynamicznych zmian niejednokrotnie podważających sens naszego zaufania Bogu. Chrystus, odpowiadając uczniom, porównuje wiarę do ziarnka gorczycy. Wskazuje jak wielki potencjał i moc są ukryte w silnej wierze. Owoce postawy bezgranicznej ufności Bogu przekraczają możliwości wyobraźni i czysto ludzkiej kalkulacji. Wzmocnienie wiary i płynącej z niej nadziei będzie celem XIX Dnia Papieskiego, który w jedności z papieżem Franciszkiem, będziemy przeżywali już za tydzień pod hasłem „Wstańcie, chodźmy!”.

1. Jezus wzorem postawy zaufania Bogu

Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego, to słowa Jezusa, które w Ewangelii zanotował św. Marek. Wezwanie „Wstańcie, chodźmy” (por. Mk 14, 42), skierowane przez Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym do śpiących apostołów, było świadectwem Jego odwagi, wierności i gotowości do przyjęcia Kielicha męki. Pragnienie wypełnienia woli Boga Ojca do końca zrodziło się podczas wewnętrznej walki, którą stoczył na modlitwie. Lęk i strach, które budziły w Nim czekające go samotność i cierpienia, zostały pokonane dzięki wzajemnej miłości Ojca i Syna. To z niej rodzi się zaufanie. Jezus ukazał nam w ten sposób, iż modlitwa czyni z naszej słabości miejsce działania dla Boga.

18 października

Święty Łukasz, Ewangelista

Euzebiusz z Cezarei i Tertulian piszą, że rodzinnym miastem św. Łukasza była Antiochia Syryjska. W tym cała tradycja jest zgodna. Był poganinem, a nie Żydem. Zdaje się to potwierdzać pośrednio św. Paweł Apostoł, kiedy w Liście do Kolosan wymienia najpierw swoich przyjaciół i pomocników z narodu żydowskiego, a potem z pogaństwa. Łukasza umieszcza w grupie drugiej (Kol 4, 10-14). Naukę Chrystusa Łukasz przyjął przed przystąpieniem do św. Pawła. Nie należał do 72 uczniów Pana Jezusa, jak o tym pisze św. Epifaniusz, ani też nie należy go utożsamiać z uczniem, który z Jezusem zetknął się w dzień Jego zmartwychwstania w drodze do Emaus, jak to twierdzą św. Grzegorz Wielki i Teofilakt.
Z zawodu Łukasz był lekarzem, jak o tym pisze wprost św. Paweł Apostoł (Kol 4, 14). Należał do ludzi wykształconych i doskonale obeznanych z ówczesną literaturą. Świadczy o tym jego piękny język grecki, kronikarska dokładność informacji i umiejętność zdobywania źródeł. Jego znajomość judaizmu jest powierzchowna, a łacińskie imię wskazuje na jego pochodzenie. Około 40 r. po narodzeniu Chrystusa i ok. 7 lat po Jego śmierci zapewne w samej Antiochii stał się wyznawcą Chrystusa.

Dni coraz krótsze. Na dworze coraz chłodniej. Kolejny czas dany nam przez Boga przemija. Przedziwna tajemnica i siła: nikt z na choć na sekundę nie zdoła zatrzymać czasu. Już nigdy do nas nie powróci taki sam dzień, tydzień, miesiąc i rok. Tak jak w każdą niedzielę przyszliśmy dzisiaj do naszej Świątyni, by przeżyć spotkanie z żywą wiarą i miłością z Bogiem w tajemnicy Jego Słowa i Eucharystii. Czy jestem świadomy/a, że dzisiaj, „teraz i tutaj” na sposób sakramentalny jest z nami prawdziwe obecny Bóg?. Im większa, mocniejsza w nas wiara, tym radośniejsze i owocniejsze nasze spotkanie liturgiczne z Bogiem. Jeśli przychodzimy tylko w niedzielę na Mszę świętą z przyzwyczajenia, obowiązku i tradycji, nie przeżyjemy właściwie, owocnie i radośnie spotkania z Bogiem. Do Świątyni powinniśmy przychodzić z potrzeby serca. Jak jest w twojej i mojej sytuacji? Za Apostołami z dzisiejszej Ewangelii prośmy często: „Panie przymnóż mi wiary”. Miesiąc październik - to miesiąc Różańca świętego. Papież Franciszek nazwał go w tym roku - miesiącem misyjnym. Tak wiele jest jeszcze ludzkich serc, które czekają na Ewangelię. Czy w Europie, naszej Ojczyźnie i parafii nie potrzeba nowej ewangelizacji?. Święty Hieronim powtarzał: „nieznajomość Pisma świętego jest nieznajomością Boga. Wielu dzisiejszych chrześcijan: małych i dorosłych nie zna poprawnie pacierza. Nie zna Pisma świętego. Nie zna więc i Boga. Jak więc możemy cieszyć się z niedzielnego spotkania z Bogiem jeśli Go tak słabo znamy? Jak Go  możemy kochać jak tak mało o nim wiemy? Na spotkaniu rodzinnym czujemy się raczej dobrze, bo się znamy, kochamy. Brakuje nam takich spotkań w Kościele, na ulicy, w szkole, zakładach pracy. Tyle wśród nas obojętności i zła. „Nie możemy prawdziwie kochać Boga jeśli nie potrafimy miłować się nawzajem”.

Litania do Najświętszej Maryi Panny - Matki Bożej Szkaplerznej z Góry Karmel

Kyrie elejson. Chryste elejson. Kyrie elejson
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo - módl się za nami
Święta Maryjo, Matko Boża,
Święta Maryjo z Góry Karmel,
Święta Maryja, Matko szkaplerza,
Święta Maryjo, przynosząca przywilej sobotni,
Matko Chrystusa,
Gwiazdo morza
Mistyczna drogo do nieba,
Mistyczna gwiazdo Góry Karmel,
Napełniona łaską Bożą,
Wybranko Boga,
Mieszkanie Słowa,
Uczennico Pana,
Prosta drogo do nieba,
Bramo rajska,