„A Bóg mój – żywot jest i zmartwychwstanie.

To jest wszystek cel, choć przez konanie”.

/Cyprian Kamil Norwid/

1 listopada obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. Wspominamy tych, którzy po trudzie ziemskiej wędrówki odeszli do Domu Ojca i jako święci, cieszą się już przebywaniem z Bogiem w Jego Królestwie. Oni powinni być dla nas wzorem do naśladowania i nadzieją naszego udziału w chwale zbawionych.

2 listopada, obchodzimy wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych – Dzień Zaduszny. To dzień modlitwy za dusze pokutujące w czyśćcu, które potrzebują naszego wsparcia, aby móc zjednoczyć się z Bogiem w niebie. To czas modlitewnej solidarności żyjących ze zmarłymi.

Dla wszystkich wierzących, listopadowy czas jest doskonałą okazją do zadumy nad dotychczasowym życiem, jego sensem i celem. Warto sobie uświadomić, że nasze życie, to droga i warto w tym wyjątkowym czasie znaleźć choć chwilę na refleksję …

Zaduma nad przemijaniem życia …

Modlitwa i troska o zmarłych …

Radość z tych, którzy już są w niebie …

Szacunek dla śmierci i świętych …

Modlitwa za wstawiennictwem świętych …

Pamięć wieczna, jak kamień …

Listopadowe dni są pełne zadumy i smutku. Przychodzimy na cmentarze. Pochyleni nad mogiłami, pogrążeni w ciszy i zamyśleniu jednoczymy się, tworząc krąg żyjących, dla których w tych szczególnych dniach w roku, pamięć o zmarłych powraca.

Wypowiadamy słowa modlitwy, zapalamy znicze, wspominamy, tęsknimy i odchodzimy…

Uświadamiamy sobie, że nasze życie ma swój początek i koniec. Od nas zależy, co ocalimy, o czym będziemy pamiętać…

Piękna jest pamięć o zmarłych, ona daje pewność, że życie ludzkie tak naprawdę nie kończy się tutaj na Ziemi, a daje perspektywę życia w wieczności.