Wizyta duszpasterska zwana potocznie kolędą jest dla Rodziny błogosławieństwem dla domowników, dla domu i całego obejścia. Zwyczaj sięga czasów starożytnych, odwiedzano się w styczniowe kalendy (callandae), zaczynające nowy rok. Wiadomo także, że wyraz „kolęda”, który do Polski dotarł za pośrednictwem Czechów, oznaczał pierwotnie pieśń noworoczną, śpiewaną podczas odwiedzania z tej okazji wiejskich gospodarzy. Dziś wizyta duszpasterska to nie tylko błogosławieństwo, ale także spotkanie duszpasterza z parafianami. Przygotowanie do takiej wizyty powinno przebiegać w dwóch wymiarach: duchowym i zewnętrznym przygotowaniu domu. Dlatego nakrywamy stół białym obrusem, symbolem czystość, stawiamy świece - symbol obecnego Chrystusa, krzyż, który jest symbolem naszego zbawienia, stawiamy także wodę święconą dla poświęcenia naszego domu i mieszkańców. Kolęda jest okazją do wspólnej modlitwy, domowej liturgii, w której kapłan prosi o błogosławieństwo dla całej Rodziny. okazją do rozmowy w domowym zaciszu o radościach i troskach doświadczanych przez domowników. Wizyta duszpasterska wynika także z Prawa Kanonicznego: w Kodeksie Prawa Kanonicznego odnajdujemy kan. 529 § 1, który mówi: „Pragnąc dobrze wypełnić funkcję pasterza, proboszcz powinien starać się poznać wiernych powierzonych jego pieczy. Winien zatem nawiedzać rodziny, uczestnicząc w troskach wiernych, zwłaszcza niepokojach i smutku oraz umacniając ich w Panu, jak również - jeżeli w czymś nie domagają - roztropnie ich korygując”.

DZIĘKUJĘ  WSZYSTKIM, ZA WSPÓLNE SPOTKANIA PODCZAS WIZYTY DUSZPASTERSKIEJ.

Za wspólne spotkania, wspólnotę modlitwy, świadectwo wiary, dobre słowo i ofiary. 

Niech Bóg Wszystkim Błogosławi, a Matka Boże niech ma Was w Opiece.

ks. Paweł Świrad - Proboszcz.